Επί ένα χρόνο παρακολουθώ τον πατέρα μου, να περνάει αργά τα νερά που χωρίζουν την ζωή από τον θάνατο.
Έμαθα να παρακολουθώ αυτήν την βάρκα χωρίς κανένα αρνητικό συναίσθημα να ταράζει τα νερά της ψυχής μου.

Βίωσα τί σημαίνει καρδιά, παρόν, αποδοχή, απόλυτη εμπιστοσύνη, αγάπη.

Πως, ανεξάρτητα από κάθε συναίσθημα, υπάρχει η αγάπη άνευ όρων. Σταθερό και ακλόνητο σημείο πέρα από τον χρόνο και τον χώρο.
Κάθε μέρα βυθιζόμουν, χωρίς σκέψη, στο κενό ανάμεσα στο τι είναι η ζωή και τι είναι ο θάνατος. Πόσος πλούτος και φως! Πόσα χάνουμε εξαιτίας του φόβου και των προκαταλήψεων. Κυρίως εξαιτίας του φόβου.
Πόσο ΔΕΝ κατανοούμε τι είναι η ζωή και ο θάνατος. Επειδή έχουμε ξεχάσει. Πάει καιρός που λείπουμε από το Σπίτι! Είμαστε εξωτερικά τοποθετημένοι και εστιασμένοι και άρα δεν διερευνούμε το Πέρασμα”.
Δεν γνωρίζουμε πώς να το κάνουμε, δεν εκπαιδευτήκαμε…

Όμως οι καιροί αλλάζουν, και το σκοτάδι πάντα διαδέχεται το φως. Και τώρα, με την επιστροφή του φωτός, αρχίζει να γίνεται ορατή η αλήθεια για την αληθινή μας καταγωγή.
Το 2020 και το 2021 ένωσαν την ανθρωπότητα κάτω από έναν κοινό «εξωτερικό εχθρό».
Οι μισοί φοβήθηκαν έναν ιό και οι άλλοι μισοί ένα υποχρεωτικό εμβόλιο.
Οι μισοί βρέθηκαν ανίσχυροι μπροστά από την απειλή της ασθένειας και του θανάτου και
οι άλλοι μισοί μπροστά από την απειλή της απώλειας της ελευθερίας.
Ο εχθρός ήταν ένας και μόνο ένας. Η απειλή και ο φόβος.

Το κατώφλι του 2022 , μας βρίσκει χέρι – χέρι μπροστά στην μεγαλύτερη πλάνη. Tο ότι δεν έχουμε επιλογή!

Ωστόσο, παρακολουθώντας με προσοχή τις αλλαγές… βλέπω τις ψυχές να ξυπνούν, η μία μετά την άλλη, Βλέπω εμπειρίες και προχωρήματα που με συγκινούν βαθειά. Λύσεις επάνω σε προβλήματα ζωής, αντοχές στα δύσκολα, μετασχηματισμός αρνητικών συναισθημάτων, ολοκληρωτικές θεραπείες, προχώρημα και ανάπτυξη, χαμόγελα και ευγνωμοσύνη. Δυσκολίες που μετατρέπονται σε ευλογία.

Η «ατραπός» ΥΠΑΡΧΕΙ, που οδηγεί στην λύτρωση και την εκπλήρωση. Και είναι μόνο “προς τα μέσα”.

Όσοι, ήδη, την διασχίζουν μοιράζονται τους οδοδείκτες. Όλοι χρειάζεται να μάθουμε να διασχίζουμε αυτά τα σκοτεινά νερά συνειδητά. Πριν να έρθει η στιγμή να περάσουμε οριστικά απέναντι.